23 maart. De bevalling

Geplaatst op Geplaatst in Dagboek 1e nest Flora, Dagboeken

Donderdag. HET GAAT BEGINNEN!!! Dit merken we aan dat er opeens behoorlijk wat slijm uit Flora’s vulva komt. Vlak daarna brak haar water (om 14.00 uur). De dierenarts gebeld. Die meldde dat de pups er nu binnen 24 moeten zijn. Yes, eindelijk!!! Het lange wachten wordt beloond! We konden al niet meer wachten;-(

Wat weten we? 1. Het worden er 4 (misschien 5) 2. We hebben kans van 1 op 4 dat er een gele pup bij zit. 3. Wij willen zelf graag een (liefst zwart) teefje houden.

Ongeveer om 16.00 uur beginnen de (duidelijke) persweeën. Flora probeert steeds uit de werpkist te springen, omdat ze denkt dat ze moet poepen. We proberen haar te beletten dit te doen. We staan nu écht klaar om de puppy’s op te vangen! (We zijn: Lisanne, Bas, Daan en ik.)

16.10 uur. De 1e pup wordt geboren: “Het is een geel reutje!” Flora kijkt alsof ze een blauwe drol heeft uitgepoept en moet er niet veel van weten. Bas moet de vlies kapot maken, dat doet Flora zelf niet. Ook de placenta eet ze nog niet op. (Hij weegt 460 gram en we doen blauwe nagellak op z’n staart.)

16.20 uur. Daar komt de volgende pup al aan. We zijn nog maar nét klaar met de 1e pup. De 2e wordt geboren: “Het is een zwart reutje!” Nu weet Flora al beter wat ze moet doen en eet nu zelfs de placenta op. (Hij weegt 455 gram en we doen rode lak op de staart.)

We moeten nu 4 uur wachten en denken bijna de dierenarts te moeten bellen. Als, jawel…

20.10 uur. De 3e pup wordt geboren: “Wéér een gele reu!?” Flora wordt al steeds meer ervaren in wat ze zou moeten doen. (Hij weegt 430 gram en we doen rode lak op z’n oortje.)

20.40 uur. De 4e pup wordt geboren: “Hè, alwéér een reutje. Nu weer zwart.” We beginnen állemaal  geroutineerd te worden, maar ook heel erg moe én zenuwachtig. ” Er komt toch wel een teefje…?!?!?!” (Hij weegt 451 gram en we doen hem nog geen nagellak op. Het is gewoon de andere zwarte én we hopen per slot van rekening dat dit de laatste reu is!)

21.20 uur. De 5e pup wordt geboren: “Jaaaaa, een geel teefje!!!!!” Dolblij nemen we deze pup “in ontvangst”. (Met de anderen waren we óók blij hoor, maar deze is toch wel erg speciaal voor ons!) Vol bewondering verzorgen we deze pup en zijn héél erg moe, maar zéér voldaan. (Ze weegt 410 gram en we hoeven haar niet te “labelen”.)

Als we bijna alles hebben opgeruimd, vinden we Flora toch nog wel erg onrustig. Ze hijgt nog flink en graaft onze bank bijna stuk. Er zal toch niet stiekum… Bas en Lisanne voelen aan Flora’s buik. Voelen we nog iets?!?

22.45 uur. Er komt nog een 6e pup aan ?!?!: “Nóg een GELE reu!!!” Verbaasd doen we geroutineerd onze checks. Ook Flora draait er haar poot niet meer voor om. (Hij weegt 440 gram. Dit zal écht wel de laatste pup zijn, dus labelen hoeft nu niet meer.)

In alle consternatie hebben we niet 100 % zeker gezien dat Flora de placenta heeft opgegeten, waardoor we de volgende dag voor de zekerheid tóch even naar de dierenarts zijn gegaan. Deze deed direct een controle van Flora en alle pups. Gerustgesteld gingen we weer naar huis.